Vergelijk 60.000+ hondenproducten van 700+ merken en 35+ webshops

Vergelijk 60.000+ hondenproducten

Terug

3 mei 2017 door Angélique van den Broek in Hond opvoeden

Pup socialiseren met andere honden

Pup socialiseren met andere honden

Vandaag was ik, net als iedere dag, weer in het parkje bij ons in de buurt. Banjer liep los met me mee. Dat wil zeggen, hij scharrelde her en der tussen de struiken en volgde langzaam maar zeker mijn weg. Aan de ander kant van het bruggetje zag ik een meneer staan die ik ongeveer twee maanden geleden voor de eerste keer tegenkwam. Hij had toen een klein frummeltje bij zijn voeten. Ik had hem daarvoor nooit eerder gezien in het park. Veel tijd om aandacht aan hem te besteden had ik niet. Ik moest namelijk eerst Banjer zijn “hondenbroer” Hummer (de Heidewachtel van mijn ouders) ophalen omdat zij een dagje op stap zijn.

Optillen

pup socialiseren met andere hondenOngeveer twee maanden geleden dus heb ik meneer gesproken. Toen ik weer terugkwam in het parkje zag ik meneer nog steeds staan bij het bruggetje. Hij is niet veel opgeschoten dacht ik bij mezelf. Langzaam kwam ik dichterbij en toen hij zag “wat” ik bij me had wist hij niet hoe snel hij zijn kleine frummeltje op moest pakken (grrrr). Ik weet het wel, Hummer is groot en druk, maar doet geen vlieg kwaad (hoewel hij geregeld vliegen vangt én de eendjes en de meerkoetjes altijd alert moeten zijn als hij er aan komt). Maar toch geen reden om (bij voorbaat al) je kleine pup op te tillen. Ik moest meteen denken aan een eerder blog die ik had gelezen over een mevrouw die haar kleine hondje optilde op nadering van een grote hond en dat de eigenaar van die grote hond de volgende dag hetzelfde deed richting het kleine hondje. ‘De angst voor hondenbaasjes‘ heet het blog. Ik moest even lachen, ik zag mezelf al staan met Hummer in mijn armen. Nee, dat ga ik niet redden. Ik besloot om een praatje met meneer te gaan maken (en nam mezelf meteen voor om niet meteen te beginnen over het optillen van het hondje).

De eerste dagen met een pup

Zo gedacht, zo gedaan. Ik sprak meneer aan, vroeg ‘m naar de naam van het hondje en hoe oud het hondje was (de naam was ik al snel weer vergeten, ja ik weet het slordig van mij). Het hondje was 10 weken en “al” 2 dagen bij meneer thuis. Ik vraag hem hoe de eerste dagen met een pup in huis zijn geweest en hij vertelt heel trots dat het hondje heel lief beneden heeft geslapen in zijn bench. Wel met een wekker en een kruik, maar toch. Meneer had zich goed ingelezen in hoe hij dat met zijn hondje moest gaan regelen zo vertelde hij uit zichzelf.

Bang voor andere honden

Ondertussen kwamen er meer honden in onze richting. Een grote herder kwam hard aangelopen. Banjer dook even in elkaar maar bleef zitten waar hij zat en toen de herder dicht genoeg genaderd was sprong hij overeind. De herder schrok zelfs eventjes. De aandacht van de herder is meteen weg van het kleine witte pluizenbolletje, nog steeds in de armen van meneer. “Zoo, die is niet bang!” zei hij. Ik beaam dat, “hij is inderdaad niet bang, als we honden tegenkomen gaat hij altijd even in elkaar zitten, het maakt niet uit of de hond nu groot of klein is, als ze elkaar gedag gezegd hebben gaan ze samen spelen”. Banjer was ondertussen met de herder heen en weer aan het rennen en Hummer deed gezellig mee. Van de ander kant kwam een mevrouw aan met 2 West Highland White terriers. Ook die liepen los en zodra Banjer ze zag dook hij weer even in elkaar (zo fijn als je hond je verhaal bevestigt). Na de begroeting gingen de Westies ook mee spelen. Het was spitsuur want er kwamen nog veel meer honden het park in. Er kwam nog een Golden Retriever, een chocoladebruine Labrador, een Leonberger, 2 vuilnisbakjes en tot slot kwam ook nog een Engelse Stafford bij de groep. Al die tijd hield meneer zijn hondje veilig in zijn armen. “Waarom mag ze niet meespelen?” vroeg ik hem. “Ze is bang voor andere honden” was zijn reactie. De bekende discussie kwam op gang.

Wie is er bang?

Na nog een minuut of 10 hadden we meneer eindelijk zover dat hij zijn pup op de grond wilde gaan zetten. Op het moment dat hij bukte stormden alle aanwezige honden op hem (of eigenlijk op de pup) af en ging hij meteen weer rechtop staan. “Zie je wel!” hij zei het verwijtend. “Wie is er nu bang?” vroeg ik hem. Hij keek mij vragend aan waarop ik verder ging “u heeft uw hond nog niet eens de kans gegeven om bang te worden. Ze mag best even bang worden van andere honden, maar ze moet ook leren dat andere honden om mee te spelen zijn en niet om bang van te worden, dat leert ze nu wel.” Alle baasjes beaamden mijn verhaal en werkten ook direct mee; ze riepen hun honden tot de orde. Toen gaf meneer zijn pup ineens in mijn handen “zet u haar maar op de grond” zei hij. Zonder verdere vragen te stellen pakte ik de pup van hem aan en ging op mijn hurken zitten. Ik hield de pup voor mijn knieën op de grond met de nieuwsgierige honden om mij heen. Ze gingen allemaal snuffelen en na een poosje was de lol eraf en gingen de meeste honden weer zelf spelen. De anderen waren ook wat minder opdringerig en de aandacht voor de pup verslapte. Ik ging weer staan en gaf meneer de hondenlijn terug in zijn handen. “Moet ik mijn pup nu ook los laten lopen?” vroeg hij verbaast. Er werd snel door de andere baasjes gereageerd “dat zou ik nog niet doen, ze is pas net bij u, laat haar ook nog even aan u wennen”.

De eerste stap

socialiseren met andere hondenEen uurtje later (de tijd vliegt als je bezig bent) liep ik weer het park uit. Aan de andere kant van het bruggetje zag ik meneer pogingen doen om met zijn pup aan de lijn verder te lopen door het park. Er kwam weer een grote hond (los) aangelopen. Ik zag meneer verstarren, maar hij pakte zijn kleine trots niet op! De grote hond snuffelde even aan het bolletje wol en liep ongeïnteresseerd verder. Ik zag opluchting in de lichaamshouding van meneer en voorzichtig keek hij om. Ik stak mijn duim omhoog en liep verder. De eerste stap is gewonnen, maar ik had zo’n vermoeden dat meneer nog vele stappen zou moeten gaan maken. 

Tinki

Wist je dat?

Tinki een online puppycursus heeft waarin je alles kunt leren wat je nodig hebt tijdens de eerste 30 dagen met je puppy? De cursus is samengesteld door ervaren hondenexperts en bevat ruim 27 uur aan trainingen in de vorm van: 75 cursusvideo’s , 245 veelgestelde vragen inclusief antwoorden, 51 handige oefeningen en stappenplannen. Bekijk de online puppycursus

Begroeten van andere hondjes

Vandaag was ik weer in het park en zag ik meneer weer. Kennelijk is meneer zijn uitlaatschema beduidend anders dan het mijne, want de afgelopen tijd heb ik hem niet gezien. Zijn bolletje trots was geen bolletje meer maar begint echt op een hondje te lijken én liep los met hem mee! Van verschillende kanten komen natuurlijk weer vele honden het park in, bijna allemaal lopen ze los zich houdend aan een zekere hondenetiquette. Meneer loopt vol vertrouwen rond en maakt geen aanstalten meer om zijn hondje te beschermen. Dat is ook helemaal niet nodig constateer ik als er een “klein vuilnisbakje” het hondje te dicht nadert en er behoorlijk gesnauwd wordt. Na het snauwen snuffelen de hondjes rustig en gaan ze ieder hun eigen weg. Een volgend hondje wordt vrolijker begroet en samen gaan ze liggen spelen en rollen over elkaar heen door het gras.

Goede socialisatie

Als ik hem spreek vertelt hij me hoe goed Saartje (ja, nu heb ik het wel onthouden) het doet bij de training en dat hij zo blij is geweest dat hij dat toch gedaan heeft. (Tijdens de eerste ontmoeting had hij nog gezegd dat hij het eigenlijk niet nodig vond om voor zo’n klein hondje naar een hondenschool te gaan). Hij had er veel geleerd. Hij vertelde ook dat hij achteraf wel erg blij was dat ik hem de eerste keer in het park tegen was gekomen en dat we met z’n allen met hem hadden gesproken en de nodige tips en adviezen hadden gegeven. Hij gaf toe dat hij eigenlijk zelf degene was geweest die bang was en dat hij die angst voor honden nu overwonnen had, maar belangrijker nog, hij had de angst niet overgebracht op kleine Saar. Die was tijdens haar eerste wandeling in het park zoveel honden en mensen tegengekomen dat ze heerlijk had kunnen socialiseren. Door ons gesprek met meneer had hij ook in de weken daarna Saartje niet in bescherming genomen als er even sprake was van wat angst, maar was rustig gaan praten tegen Saartje. Ook had hij Saartje meegenomen naar de basisschool, zo’n bolletje wol had natuurlijk veel aantrekkingskracht en Saartje had veel aandacht gekregen van heel veel verschillende kindjes (en hun ouders). Saartje is nu een sociaal hondje die met alle honden die ze tegenkomt even contact maakt. Ze gaat spelen als het klikt en loopt verder als de klik er niet is. Daar zullen we de komende jaren nog veel plezier aan gaan beleven.

Angélique van den Broek

Geschreven door Angélique van den Broek in Hond opvoeden

Ik ben Angélique, ben getrouwd en wij hebben één dochter (11 jaar). Wij wonen sinds 1992 in Noord Holland en sinds 1994 in Hoorn. In mijn leven heb ik eigenlijk altijd een teckel gehad tot wij onze voorlaatste teckel in 2008 moesten laten inslapen. Met het vooruitzicht dat ik in de jaren die daarop volgde veel van huis weg zou zijn en mijn man dan alleen voor zowel de zorg van onze dochter als de zorg van de hond zou komen te staan hebben wij toen besloten geen nieuwe hond (teckel) te nemen. Het gemis van een hond in huis bleef echter kriebelen en ook onze dochter begon steeds vaker te vragen of zij ook een huisdier mocht hebben. Na veel wikken en wegen en het vooruitzicht dat ik vanaf 2016 weer dichter bij huis zou komen te werken zijn we in 2015 op zoek gegaan naar een nieuwe teckel pup. Die hebben wij gevonden en dus zijn wij sinds mei 2015 weer in het rijke bezit van een teckel genaamd Banjer. Naast deze teckel woont er bij mijn ouders (die bij ons in de wijk wonen) een Heidewachtel van 8 jaar oud. We gaan dus ook geregeld met elkaar wandelen. Toen ik nog bij mijn ouders thuis woonde was er naast de in huis aanwezige teckel vaak nog een andere hond aanwezig. Zo hebben wij een bouvier, een stabij en een saluki gehad in combinatie dus met een teckel. Ook waren er regelmatig logés in huis, ook dat waren verschillende soorten rassen.

Nog geen reacties
Plaats een reactie

Plaats een reactie